05. නෝනා..මගේ නර්ස් නෝනා... | My Loving Nurse

හදිසියෙම අද අපේ රටේ ප්‍රධාන ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙකට යන්න උනා ලෙඩෙක්ව බලන්න. කාලෙකින් ඉස්පිරිතාලයක් පැත්තේ නොගිය නිසා අද තමයි කාලෙකට පස්සේ අපේ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රය  ලබලා තියෙන ආශ්චර්යමත් ප්‍රගතිය දැක්කේ. වාට්ටුව පුරාවට ලෙඩ්ඩු. ඇඳන් උඩ, පුටු බංකු උඩ ඒ වගේම බිමත් අහිංසක ලෙඩ්ඩු. "පාල"ගෙන් "සේන"ට විෂය මාරු උනාට මොකෝ ලෙඩ්ඩුන්ගේ තත්වය නම් එන්න එන්නම දුක්බර වෙලා.

මගේ රෝගී නැන්දගේ තත්වය ගැන විස්තරයක් දැනගන්න කිට්ටු කළා එතැන හිටිය නර්ස් නෝනා උත්තමාවියක් ළඟට. ම්හු! අහන්නේ තියා බලන්නෙවත් නෑ. තව කෙනෙක් ළඟට කිට්ටු කළා. වෙනසක් නෑ. ආයෙම පාරක් වටයක් කැරකිලා ඇවිත් වෙන නෝනා උත්තමාවී කෙනෙක්ගෙන් ඇහුවම වචනෙන් දෙකෙන් මොන මොනවදෝ කියලා යන්න ගියා. අන්තිමට අහගත්ත විස්තරේකුත් නෑ, නිකම් ලේ පිච්චුනා විතරයි. මේ අකරතැබ්බේ උනේ මට විතරක් නෙවෙයි, තව ගොඩක් අයට.

ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙකට ගොඩ වැදුන ගොඩක් දෙනෙක් කියයි එයාලටත් මේ අත්දැකීම ජිවිතේ එක පාරක් හරි ලැබිලා ඇති කියලා. නර්ස්ලගෙන් පටන්ගත්තාම සාත්තු සේවකයෝ, මුරකරුවෝ සහ අනෙකුත් හැම එකාම සද්දේ දාන්නේ අහිංසක රෝගින්ටම තමයි. හැමෝම එහෙම නැති බව ඇත්ත. හැබැයි මම දැකපු අති බහුතරය එහෙමයි. දොස්තරලා ගැන වෙනම පෝස්ට් එකක් ලියන්න ඕනේ.

කොහොමින් හරි අද දවසේ ටිකට් කපාගෙන ගෙදර යන්න නියමිත වෙලා හිටිය නැන්දට ඒ අවස්ථාව හම්බු උනේ නෑ. හවසත් ටිකට් කැපුවේ නැත්නම් අදත් ඉස්පිරිතාලේ පුටුවක තමයි එයාට රෑ පහන් කරන්න වෙන්නේ. ලස්සන යුනිෆෝම් එකක් ඇඳලා, පිළිවෙලට ඉන්න එකේ මිට වඩා ලෙඩ්ඩු ගැනත් හිතන්න පුළුවන් නම් වඩා හොඳයි. එහෙම කිව්වේ නර්ස් නෝනලාට නෙවෙයි, උත්ත්මාවියන්ට. මොකද ඔයාලා වගේම අනිත් මිනිස්සුත් මිනිස්සුම තමයි. අත පල්ලෙන් වැටුන කොටසක් හෙම නෙවෙයි.

 

ඉතින් ඔය සිද්ධිය එක්කම කලින් අහපු නර්ස් නෝනා කෙනෙක්ගේ කතාවකුත් මතකෙට ආවා. මෙයා නම් ඉඳලා තිබුනේ පිට රටක. හැබැයි කරලා තිබුන වැඩේ නම් අපේ අය කරනවා වගේම දෙයක් තමයි. ඒකත් කියවලම යන්නකෝ.

එක්තරා හාදයෙක් ඉස්පිරිතාලේ නවත්තලා ඉන්න තමන්ගේ සීයව බලන්න ගියාලු. අවුරුදු 85ක් වයස සියාගෙන් මුණුබුරා සුවදුක් අහනවලු.

"කොහොමද සීයේ ඉස්පිරිතාලේ හොඳද?"

"වරදක් නෑ දරුවෝ. කෑම බීම එහෙමත් හොඳයි"

"කොහොමද නර්ස්ලා එහෙම? හොඳට සළකනවද?"

"අපොයි ඔව්. අපරාදේ කියන්න බෑ සීදේවී දැරිවියෝ ටික. මට හොඳට සළකනවා. හැමදාම රෑ 10ට මට නින්ද යන්න ලොකු චොකලට් ඩ්‍රින්ක් එකකුයි, ව්‍යග්‍රා පෙත්තකුයි දෙනවා. මටත් හොඳට නින්ද යනවා දරුවෝ එතකොට"

" මෙච්චර වයස සීයට ව්‍යග්‍රා දෙනවා??? මුන්ට පිස්සුද? ඉන්නකෝ මං අහලා එන්න" ෆයර් වෙච්ච මුණුබුරා එතැන හිටිය නර්ස් කෙනෙක් ළඟට කිට්ටු කළා.

"ඇත්තද ඔයාලා අර ඇඳේ ඉන්න මගේ සීයට හැමදාම රෑට ව්‍යග්‍රා පෙත්තක් දෙනවා කියන්නේ?"

"ඔව්" නර්ස් කරන වැඩේ බින්දුවක්වත් නවත්තන්නේ නැතිව උත්තර දුන්නා,

"අපි එයාට හැමදාම රෑට චොකලට් ඩ්‍රින්ක් එකයි, ව්‍යග්‍රා පෙත්තකුයි දෙනවා. චොකලට් ඩ්‍රින්ක් එක නිසා එයා රෑට හොඳට නිදාගන්නවා කිසිම කරදරයක් නැතිව."

"එතකොට ව්‍යග්‍රා දෙන්නේ මොන එහෙකටද?" අන්දුන් කුන්දුන් වොයිස් එකෙන් මුණුබුරා අහනවා.

"ආ, ව්‍යග්‍රා පෙත්ත නිසා අපිට පුළුවන් එයා ඇඳෙන් වැටෙන්නේ නැතිව උදේ වෙනකම් තියාගන්න..."

පින්තූර අනුග්‍රහය - ගූග්ල් Inc