17. හාමිනේ....ගමයා එයිද? | Peasant & Wood-Pecker ;-)

ගොඩක් අය දන්නවා ඇති මම බ්ලොග් ලියන්න අත්පොත් තිබ්බේ අන්තිම පේලියෙන් කියලා. අන්තිම පේලියේ කතා වලින් ආතල් ගත්ත එකෙක් හැටියට අන්තිම පේලියට ලියන්න ඕනේ කියලා පොඩි කැසිල්ලක් ඇවිත් හරියටම මිට අවුරුදු දෙකකට කලින්, ඒ කියන්නේ 2011 සැප්තැම්බරයේදී මගේ මුල්ම කතාව අන්තිම පේලියට ලිව්වා. නොදන්නා කට්ටියට දැනගන්නයි, අමතක වෙච්ච කට්ටියට මතක් වෙන්නයි ඔන්න ආයෙම ඒ කතාව මගේ බ්ලොග් එකේ කොටන්න හිතුනා.

ඔන්න එකමත් එක කාලෙක, එකමත් එක රටක ඩොටේ තියෙන ගමක ගමරාල කෙනෙකුයි, ගමහාමිනේ කෙනෙකුයි සතුටින් ජීවත් උනාලු. දවසක් ගමයට පොඩි වැඩකට ලඟම ටවුමට යන්න උනාලු. ලඟම ටවුම උනාට ගිහින් එන්න දවසක් විතර යනවලු. ඉතින් ගමයා උදේම ලෑස්ති වෙලා යන්න කලින් හාමිනේට ඇඩ්වයිස් පාරක් එහෙම දැම්මලු පරිස්සමෙන් ඉන්න කියලා.

"මං එනකොට රෑ වෙයි. ඔහේ කාලා බීලා දොර හොඳට වහගෙන ඉන්නවා" කියලා හීනියට උම්මා එකකුත් දීලා පොර පාරට බැස්සලු.

ගමයා ගිහින් පැය දෙක තුනකට පස්සේ කොහේවත් නැති මහා වැස්සක් ගමට පාත් උනා. කරුමේ කියන්නේ ගමයා කුඩේ අරන් ගියෙත් නෑ වහින එකක් නෑ කියලා. වැස්සත් නවතින පාටක් නෑ, වෙලාවත් ගතවෙලා හවස 5 විතර උනා. වැස්ස හින්දා එලියට වෙලා වැඩක් පලක් කරගන්නත් බැරි නිසා හාමිනෙත් හිටියේ ඇඳට වෙලා හොඳට ගුලිවෙලයි. ඔන්න සුපින්වතුනි මේ වෙලාවේ හාමිනේට ඇහෙනවා දොරට තට්ටු කරන සද්දයක්. ගමයගේ තට්ටුව ගැන අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ හොඳ හැටි දන්න හාමිනේට තේරුනා මේ නම් ගමයා නෙවෙයි කියලා. ඒත් ඉතින් ටකරමට මෝටාර් ගහනවා වගේ මහ වැස්සක කවුරු උනත් තට්ටු කරන්නේ කරදරයකට වෙන්න ඇති කියලා හාමිනේගේ ළය උනු උනා. හාමිනේ දොර ඇරලා බැලුවා කවුද මේ කියලා.

http://etc.usf.edu

"අනේ හාමිනේ,මං අහිංසක දර කපන්නෙක්. කැලේ දර කප කප ඉද්දි මේ මහ වැස්සට සෙටමෝල් උනේ. වැස්ස පායනකම් මං මේ පිලට වෙලා ඉන්නද?" 

දොරට තට්ටු කරපු එකා අහපි. හාමිනෙත් පව් අහිංසකයා කියලා රික්වෙස්ට් එක ඕකේ කලා. වෙලාව 6ත් පහුයි දැන්. ගමයා එද්දි කෑම හදලා තියන්න ඕනේ නේද කියලා මතක් වෙලා ගෑණි රෑට කන්න රොටි හදන්න පටන් ගත්තා. හාමිනේ රොටි හදනවා, අමුත්තා පිලට වෙලා රොටි සුවඳට ඉව අල්ලනවා. ටික වෙලාවකින් හාමිනේ රොටි 3ක් හැදුවා, හාමිනේට එකයි, ගමයට එකයි, පිලට වෙලා කෙල හලන එකාට එකයි. එතකොට වෙලාව 7.30යි.

8 වෙනකම් බැලුවා. වැස්ස එහෙම්මමයි. ගමයත් තාම ඕෆ්ලයින්. හාමිනේ දර කපන්නට ගෙට එන්න කියලා කන්න රොටියක් දීලා, ගමයගේ රොටිය මේසේ උඩින් තියලා තමනුත් රොටියක් කෑවා. ගම් වල කට්ටිය ඉක්මනට කාලා නින්දට යනවනේ. හාමිනේටත් දැන් නිදිමතයි. දර කපන්නට තේරුනා මේ වග. ඒත් මහ වැස්සේ කොහේ කියලා යන්නද? දර කපන්නා බයාදුවට හාමිනේගෙන් ඇහුවා පිලට වෙලා නින්දක් දාලා උදෙන්ම ඩිපාචර් වෙන්නද කියලා. හාමිනෙත් අකැමැත්තෙන් වගේ අනුමැතිය දුන්නා. පිල තෙමිලා එකසිය ගානට. දුක හිතුන හාමිනේ දර කපන්නට ගේ ඇතුලේ පැදුරක් දාල දීලා එයත් ආතල් එකේ ඇඳට නැග්ගා සැප නින්දක් දාන්න.

www.troll.me

නින්දෙයි සැප නින්දෙයි වෙනස පුරුදු දර කපන්නා ටික වෙලාවකින් හාමිනේට කතාකරලා අහනවා, 

"අනේ හාමිනේ, බිම පට්ට සීතලයි. ඇඳේ ගොඩක් ඉඩ තියෙන නිසා මමත් ඇඳේ කොණක නිදාගන්නද?" 

පොඩි දේටත් හිත උණුවෙන හාමිනේ ඇඳේ ටිකක් එහාට වෙලා අපේ යාලුවටත් ඉඩ ටිකක් දුන්නා. වෙලාව දැන් 10ත් පහුයි. විනාඩි 5ක් ගියේ නෑ. එක පාරටම දර කපන්නට ආවා කක්කි අදහසක්. දර කපන්නා හාමිනේගෙන් අහපි, 

"හාමිනේ, ගමයා එයිද?"

ඇඟ මැලි කඩපු හාමිනෙත් උත්තර දෙනවා, 

"අද නම් එන එකක් නෑ මයේ හිතේ"

තවත් විනාඩි 5කට විතර පස්සේ මූ ආයෙම අහනවා,

"හාමිනේ, ගමයා එයිද?"

තව ටිකක් හිරි ඇරපු හාමිනේ සුපුරුදු උත්තරේම දුන්නා,

"අද නම් එන එකක් නෑ මයේ හිතේ"
ආයෙම විනාඩි 5කින් මූ අහනව, 

"හාමිනේ, ෂුවර් එකටම ගමයා අද එන එකක් නැද්ද"

ඇඳෙන් බැහැපු හාමිනේ පිළිකන්නට ගිහින් මූත්‍රා පාරක් එහෙම දාලා ආයෙම ඇඳට නගින ගමන්,

"අහන්න දෙයක් නෑ අනේ, අද කීයටවත් ඔය මිනිහා මෙච්චර රෑ වෙලා එන්නේ නෑ" කියලා උඩුබැලි අතට දිගෑදිලා ඇස් දෙක අඩවන් කරගත්තා.

http://sd.keepcalm-o-matic.co.uk/

අත් දෙක හොඳට එකට අතුල්ලලා,

දෙවියන්ට පින් දීලා,

දර කපන්නා ඇඳෙන් බිමට බැහැලා,

ගියා මේසේ ලඟට!

ගත්තා ගමයට හදපු රොටිය. දොර ඇරගෙන කලුවරේම, මහ වැස්සෙම දිව්වා රොටිය කන්න තැනක් හොයාගන්න.....

ප.ලි : අන්තිම පේලිය යෙහෙන් වැජඹෙත්වා!

මේ අන්තිම පේලියේ ගල්පාත FB Page එකෙන් ඉස්සුව එකක්